نزدیک‌ترینِ دوستانِ اینجا، بهترین متنی که امسال تا به حال خونده‌ام رو نصفه رها می‌کنه چون «حوصله‌ام سر رفت».
به ز فرستادم، «شاید برات جالب باشه.» گفت «بود. 🦊» دوست دارم باور داشته باشم که کامل خوند و می‌شد بعدش در موردش حرف بزنیم و صرف اینکه خیلی دورتر زندگی می‌کنه نتونستیم.
ز لزوماً یک نفر نیست. کمی هم نماینده یه اجتماعی‌ه که ازشون دور افتاده‌ام. یا دوست دارم باور داشته باشم که دور افتاده‌ام.
سال ۲۰۱۷، انگار همه دوستان اون سمت اقیانوس آنتلانتیک ماندگار شده‌ان.
