«متشکرم. امیدوارم یه بهونهای برای دیداری مجدد پیدا کنیم.»
الف یکی از صدها کسیه که تو سفرهای متعدد چند سال اخیرم تو اروپا باهاش آشنا و همصحبت شدهام. مثل صدها دیگه، انتظار زیادی در مورد ارتباط بعد از فرصتهای همصحبتی نداشتم. وقتی فاصله زیاده و آدمهای دیگه هستن، معمولاً کمتر کسی میخواد برای کسی دورتر و دیرتر آشنا شده، انرژی و زمان صرف کنه. سوا از این، الف و من روحیههای متفاوتی داریم. در حال حاضر الف در سنگاپور سخت مشغول کاره، در حالی که من در اروپا در میان بیحالیهام فرصت وبلاگ نویسی دارم. به همین دلیله که الان، با کمی تعجب، اذعان میکنم که به نظر میاد دوست جدیدی پیدا کردهام. وقتی این پیام رو در پی یه صحبتی بهم ارسال کرد، اول خوشحال شدم و بهش جواب دادم «منم همینطور [لبخند]». ولی بعد کم کم متوجه شدم این پیام غیرعادیتر از چیزیه که اول متوجه شدم.